Najogólniej rzecz ujmując panuje tam klimat podzwrotnikowy, nie da się nie odczuć różnic między zachodem, gdzie panuje bardzo wilgotny klimat podzwrotnikowy morski, a wschodem, gdzie panuje klimat podzwrotnikowy suchy. Różnorodność klimatyczna niesie ze sobą liczne zalety turystyczne – kraj z roku na rok cieszy się coraz większym zainteresowaniem, a same władze państwa kładą duży nacisk na tą gałąź gospodarki (np. zniesiono obowiązek posiadania wiz dla obywateli UE, nie wymagane jest nawet posiadanie paszportu, by dostać się do kraju). Ma to też swoje podłoże polityczne, mianowicie przeważająca część Gruzinów uważa się za europejczyków i pragnie dołączyć do wspólnoty jaką jest Unia Europejska. Dzięki różnorodności klimatycznej możemy też znaleźć w Gruzji wszelakiej maści rośliny jak figi, palmy, laury i oliwki (wpływ na to ma niewątpliwie Morze Czarne). W środkowej części kraju możemy nawet znaleźć uprawy tak egzotycznych owoców jak kiwi czy banany. Ciekawostką jest, iż nawet przechadzając się ulicami Tbilisi, możemy napotkać rosnące w mieście cytrusy.

Wzdłuż Kaukazu znajdziemy roślinność typowo górską, potocznie zwaną alpejską. Dla nas oczywiście, największym skarbem Gruzji są jej rozpowszechnione po całym kraju winorośla. Gruzja jest kolebką winiarstwa, potwierdzeniem tego są badania archeologiczne, podczas których odkryto pestki winogron i łozy winorośli, a ich wiek określono na 7-6 tysięcy lat p.n.e. Najstarsze kwewri, czyli tradycyjne gliniane amfory używane w Gruzji do fermentacji soku oraz przechowywania wina liczą 3000 lat. W X wieku Gruzja stała się lokalnym mocarstwem regionu Zakaukazia i w tym też czasie rozpoczęto dokumentowanie uprawy winorośli.